जॅक मा हा अलिबाबा.कॉम (Alibaba.com) या जगप्रसिद्ध ई-कॉमर्स कंपनीचा आणि अलीपे (Alipay) या ई-पेमेंट कंपनीचा संस्थापक आहे. सध्या तो अधिकृतरीत्या चीनमधील सर्वाधिक श्रीमंत माणूस आहे. जॅक मा ची संपत्ती तब्बल २५०० करोड अमेरिकी डॉलर्स इतकी महाप्रचंड आहे. जॅक मा च्या अलिबाबा या कंपनीने नुकताच अमेरिकेच्या शेअरमार्केट मध्ये प्रवेश केला आणि त्यात अमेरिकेच्या (आणि जगाच्या) इतिहासातील सर्वात मोठी गुंतवणूक (तब्बल १५००० करोड अमेरिकी डॉलर्स) नोदवण्यात आली. अलीबाबा या कंपनीचे केवळ 7.8% शेअर्स हाती असताना जॅक मा एवढा श्रीमंत आहे, याहून अधिक शेअर्स असते तर जॅक मा ची संपत्ती किती वाढली असती याचा विचार न केलेलाच बरा.. हे सर्व आकडे पाहून तुमच्या डोळ्यासमोर एखादया गर्विष्ठ आणि गर्भश्रीमंत माणसाचा चेहरा आला असेल ना...परंतु हीच खरी कथा आहे...जॅक मा हा एका गरीब घराण्यातून आलेला साधा सुधा मनुष्य आहे. अलिबाबा.कॉम सुरु करण्याआधी जॅक एक इंग्लिश शिक्षक म्हणून काम करत होता. पण शिक्षक म्हणून स्थिरावण्याच्या आधीही जॅकने बऱ्याच खचता खाल्या आहेत. इतक्या की जॅक = अपयश हे एक समीकरणच बनून गेले होते. जॅक चे खरे नाव आहे "मा युन". चीनमधील Hangzhou या प्रांतात मोठा भाऊ आणि धाकट्या बहीणीसोबत जॅक लहानाचा मोठा झाला. त्याचा जन्म १९६४ सालचा. आई-वडील जागोजागी संगीतातून कथाकथनाचे खेळ करायचे. घराची परिस्थिती मध्यमवर्गाहून थोडी कमी म्हणता येईल अशी. लहानपणापासून जॅकने नापास होण्याचा सपाटाच लावलेला. प्राथमिक शाळेत तो दोनदा नापास झाला. माध्यमिक शाळेत तीन वेळा नापास झाला. महाविद्यालयात प्रवेश मिळविण्यासाठीच्या पूर्वपरीक्षेत तीन वेळा नापास झाला तेव्हा कुठे त्याचा कॉलेजप्रवास सुरु झाला. हे झालं शिक्षणाचं ! पुढे नोकरीच्या बाबतीत तर जॅकने आणखीनच अपयश पाहिलं. तीन वर्षे प्रवेशासाठी वाट पाहिल्यानंतर तीन वर्षानी जॅकने पदवी प्राप्त केली खरी पण पहिली नोकरी मिळवण्याआधी जॅकला ३० वेळा नकार ऐकावा लागला. त्यापैकीच एक नकार होता जगप्रसिद्ध KFC चा. जेव्हा KFC चीन मध्ये नुकताच आली होती तेव्हा जॅक राहायचा त्या भागातील २४ जणांनी तेथे जॉबसाठी प्रयत्न केला होता. त्यापैकी जॅक वगळता इतर २३ जणांना नोकरी मिळाली होती. जॅकने पोलीसात भारती होण्याचा देखील प्रयत्न केला मात्र तिथेही त्याच्या पदरी निराशाच आली. कॉलेजचे शिक्षण इंग्लिशमधून झाले असल्याने जॅकचे इंग्रजी थोडेफार बरे होते म्हणून त्याने काही दिवस "टुरीस्ट गाईड" म्हणून देखील काम केले. तेथेच त्याला एका परदेशी पर्यटक मुलीने जॅक हे नाव दिले. पुढे होता होता जॅक एक इंग्लिश शिक्षक म्हणून स्थिरावला. आणि त्यानंतर जॅकच्या जीवनात अमुलाग्र बदल घडवून आणणारी एक गोष्ट झाली. १९९५ मध्ये चीन सरकारच्या एका उपक्रमाअंतर्गत जॅकला अमेरिकेला जाण्याची संधी मिळाली. तेव्हा त्याचे वय होते अवघे ३१ वर्षे. अमेरिकेमध्ये जॅकचा कम्प्युटर्स आणि इंटरनेटशी पहिल्यांदा संबंध आला. तेव्हा चीन मध्ये कम्प्युटर्स अतिशय दुर्मिळ होते. इंटरनेट आणि इमेल्स तर जवळजवळ अस्तित्वातच नव्हत्या. नेटवर त्याने चायना असं सर्च केल्यावर त्याला काहीच माहिते मिळाली नाही. आपल्या देशातही हे असावं असं जॅकला वाटू लागलं. त्याने तसं वेडच घेतलं. हे स्वप्न घेऊन जॅक मायदेशी परतला. सर्वप्रथम काही मित्रांकडून पैसे घेऊन त्याने व्यवसायाला सुरुवात केली. प्रोग्रामिंगचे अजिबात ज्ञान नसताना, व्यवसायाचा आणि विक्रीचा काहीही अनुभव पाठीशी नसतांना आणि मुख्य म्हणजे इंटरनेट वापरणारा पुरेसा ग्राहकवर्ग नसतानाही जॅकने अलिबाबा ही ई-कॉमर्स कंपनी सुरु केली. ऑनलाईन खरेदी करणे हे सोयीचे आणि सुरक्षीत आहे हे ग्राहकाना पटवून देण्यात अलिबाबाने बराच वेळ खर्ची घातला. पण हळूहळू जॅकला यश येऊ लागले. पुढे जसजसा इंटरनेटचा प्रसार वाढत गेला तसा अलिबाबाचा पसारा देखील वाढत गेला आणि बघता बघता अलिबाबा.कॉम ही चीनमधील सर्वात मोठी ई-कॉमर्स कंपनी बनली. अलिबाबाचा पसारा केवळ चीन पुरताच मर्यादित न ठेवता जॅकने जगात इतर देशातही पाय रोवायला सुरुवात केली. ईतकी की आता जगभरात सर्वाधिक विक्री असणाऱ्या कंपन्यांमध्ये अलिबाबा दुसऱ्या क्रमांकावर आहे. पहिला नंबर आहे वॉलमार्ट चा. जॅक मा नावाच्या एका साध्या माणसाने केवळ २० वर्षात एक अजस्त्र कंपनी उभी केली. हे शक्य झाले ते केवळ मोठ ध्येय उराशी बाळगण्याने आणि अपयशाने खचून न जाण्याच्या जॅकच्या वृत्तीमुळे. ध्येय ठरवणे, आपल्या ध्येयावर विश्वास असणे आणि ते पूर्ण करण्यासाठी जीवतोड मेहनत करणे ही यशस्वी उद्योगाची/उद्योजकाची मुख्य त्रिसूत्री आहे. जॅकने देखील याचा पुरेपूर प्रत्यय दिला आहे. अलिबाबाचा पसारा केवळ चीन पुरताच मर्यादित न ठेवता जॅकने जगात इतर देशातही पाय रोवायला सुरुवात केली. ईतकी की आता जगभरात सर्वाधिक विक्री असणाऱ्या कंपन्यांमध्ये अलिबाबा दुसऱ्या क्रमांकावर आहे. पहिला नंबर आहे वॉलमार्ट चा. जॅक मा नावाच्या एका साध्या माणसाने केवळ २० वर्षात एक अजस्त्र कंपनी उभी केली. हे शक्य झाले ते केवळ मोठ ध्येय उराशी बाळगण्याने आणि अपयशाने खचून न जाण्याच्या जॅकच्या वृत्तीमुळे. ध्येय ठरवणे, आपल्या ध्येयावर विश्वास असणे आणि ते पूर्ण करण्यासाठी जीवतोड मेहनत करणे ही यशस्वी उद्योगाची/उद्योजकाची मुख्य त्रिसूत्री आहे. जॅकने देखील याचा पुरेपूर प्रत्यय दिला आहे. नुकताच जॅक मा याने भारताच्या स्नॅपडील (Snapdeal) आणि पेटीएम (PayTM) या कंपन्यामध्ये गुंतवणूक करून भारतीय बाजारपेठेत प्रवेश केला आहे. जॅक मा याच्या इंग्रजी भाषणाचा व्हीडीओ येथे देत आहे तो अवश्य पहा. मित्रहो जॅक मा आणि त्याचा थक्क करणारा उद्योजकीय प्रवास तुम्हाला कसा वाटला ? जर यातून काही प्रेरणा मिळाली असेल तर फेसबुक आणि ट्वीटरवर हा लेख अवश्य शेअर करा. तसेच तुमच्या प्रतिक्रीया द्यायला विसरू नका.
धन्यवाद ! सलिल सुधाकर चौधरी नेटभेट इलर्निंग सोल्युशन्स मातृभाषेतून शिकूया, प्रगती करूया ! www.netbhet.com मित्रहो, आज आपण एका अशा स्त्रीसंबंधी माहिती घेणार आहोत जिने आपले नशीब आपण स्वतःच घडवू शकतो हे स्वत:च्याच उदाहरणावरून खरे करून दाखविले आहे.
तथाकथीत "दलित" समाजात जन्म झालेल्या या मुलीला केवळ जन्माने दलित म्हणून अनेक त्रास सहन करावे लागले. शाळेतील मुलांकडून आणि शिक्षकांकडून सतत अवहेलना होत होती. अगदी शाळेतील मैत्रीणींच्या पालकांनी तिला घरात प्रवेश करूही नव्हता दिला. अशातच वयाच्या केवळ १२ व्या वर्षी तिचे लग्न लावण्यात आले, ते देखील तिच्यापेक्षा १० वर्षांनी मोठ्या असलेल्या माणसासोबत. लग्नानंतर ती मुंबई मधील एका झोपडपट्टी मध्ये रहायला आली. या लग्नाने तिच्या आयुष्यात आणखीनच त्रास आणि अवहेलना आणली. सासरच्या माणसांकडून सतत त्रास आणि मारहाण होत होती. एके दिवशी तिच्या वडीलांना याचा सुगावा लागला आणि त्यांनी ताबडतोब तिला आपल्या गावी परत आणले. मात्र नवरयाने "त्यागलेली" म्हणून समाजाने तिलाच दोष दिला. सततच्या या टीका टोमण्याना कंटाळून शेवटी तिने कीटकनाशक पिऊन आत्महत्येचा प्रयत्न केला. सुदैवाने ती त्यातून वाचली. पण या प्रसंगातून वाचल्यानंतर मात्र तिचं मन अधिक घट्ट झालं आणि तिने एकच निर्धार केला. आपल्या आयुष्याला नव्याने सुरुवात करायची आणि स्वत: स्वत:चं नशीब घडवायचं असं तिने ठरवलं. तिने शिक्षण पुढे सुरु करण्याचा प्रयत्न केला , मात्र त्यात यश मिळालं नाही. मग पुन्हा मुंबईला जाऊन एखादी नोकरी शोधण्याचा प्रयत्न केला , तोही यशस्वी झाला नाही. शेवटी पोटापाण्यासाठी काहीतरी करावंच म्हणून तिने आईकडून शिवणकाम शिकून घेतलं. आणि शिवणकामाचाच घरघुती व्यवसाय सुरु केला. इथेच तिच्या यशाची सुरुवात झाली. दिवसाचे १६-१६ तास काम करून तिने आपला व्यवसाय थोडा थोडा वाढवायला सुरुवात केली. हे करत असतानाच तिने उत्पादनासाठी लागणारया मोठ्या शिवणयंत्रांची माहिती मिळवली. लघुउद्योजकांना मिळणार्या सरकारी योजनेचा फायदा घेऊन ५०००० चे लोन मिळवले आणि स्वत:चे छोटेखानी वस्त्रालय (Boutique) सुरु केले. या व्यवसायात तिने चांगलाच जम बसवला. काही वर्षातच चांगला नफा मिळवल्यानंतर तिने एक धाडसी पाउल उचलले. कोणालाही विश्वास बसणार नाही असे एक काम तिने केले. कमानी ट्युब्स (Kamani Tubes) नावाची एक डबघाईला आलेली कंपनी तिने २.५ करोड रुपयांना विकत घेतली. खरंतर, ही एक इंजिनीअरिंग कंपनी होती. ईजीनीअरिंगचा आणि कंपनी चालविण्याचा कोणताही अनुभव नसताना तिने एक अतिशय धाडसी पाउल उचलले होते. पण आज कमानी ट्युब्स ही एक जोमात चाललेली १०० मिलियन डॉलर्स इतके मूल्य असणारी कंपनी आहे. आणि शेकडो लोकांचा उदरनिर्वाह या कंपनी मुळे चालू आहे. कोणतीही MBA पदवी नसताना, केवळ आयुष्याने शिकविलेल्या ज्ञानाच्या आणि आपल्या हिमतीच्या बळावर ती आज कोर्पोरेट क्षेत्रात मानाने मिरवते आहे. आपल्या या अचाट कर्तुत्वाबद्दल अनेक पुरस्कार मिळविते आहे. मित्रांनो, या असामान्य स्त्रीचे नाव आहे कल्पना सरोज. स्वत:च्या बळावर करोडपती झालेल्या कल्पना सरोज यांना २०१३ साली उद्योगविश्वातील भरीव कामगिरीसाठी पद्मश्री पुरस्काराने सन्मानित करण्यात आले. केवळ महिलांनाच नाही, तर आयुष्यातील अनेक संकटांना सामोरे जाणारया प्रत्येकालाच स्फूर्तीदायी ठरेल अशी ही कल्पनाजींची कथा नेटभेट च्या वाचकांसोबत शेअर करावीशी वाटली म्हणून हा लेखन प्रपंच !! धन्यवाद ! सलिल सुधाकर चौधरी नेटभेट इलर्निंग सोल्युशन्स मातृभाषेतून शिकूया, प्रगती करूया ! www.netbhet.com |